Mursilis I rządził państwem Hetytów około 1620-1590 roku p.n.e. Był synem i następcą Hattusilisa I. Przed objęciem władzy, Mursilis został wyznaczony na sukcesora przez ojca, który wyznaczył jego przyszłą politykę - politykę podbojów. Jak można sądzić, Hattusilis usiłował zdobyć władzę nad Syrią, ale wewnętrzna opozycja w kraju uniemożliwiła mu ten krok. Nic zatem dziwnego, że będąc już królem, Mursilis postanowił zrealizować zamierzenia ojca. Sprawnie dokonał podboju królestwa Jamhadu z jego stolicą w Haleb/ Aleppo, czym . . .

Telipinus *ok. 1525-1500 p.n.e.) objął rządy około 1525 roku p.n.e. i rządził krajem przez blisko ćwierć wieku. Głównym celem jego działań była konsolidacja królestwa oraz ustanowienie zasad dziedziczenia tronu. Ustawa Telipinusa mówiła o założeniu dynastii, zlikwidowaniu władzy panku (zgromadzenie możnych), która wybierała władców Hatti. Dokument ten przekazywał władzę sądowniczą zgromadzeniu arystokracji, która rozpatrywać miała sprawy karne wymierzane przez władcę wszystkim jego poddanym. Telipinus stawiał czoła najazdom ludów . . .

Labarna jest pierwszym w pełni poświadczonym historycznie władcą państwa hetyckiego. Miał panować w latach ok. 1680-1650 p.n.e. Jego ojcem był Pu-Szarruma, lokalny władca w centralnej Anatolii. Labarna został władcą po tym, jak starsi synowie Pu-Szurummy zbuntowali się przeciwko swemu ojcu. Miał on również założyć pierwszą historyczną dynastię władców Hatti. Tytuł tabarna, będący zniekształconą wersją jego imienia, stał się tytułem monarchów hetyckich. Znaczył on dosłownie - Król Królów lub Wielki Król. Część badaczy sądzi, . . .

Władca państwa hetyckiego w latach ok. 1650-1620 p.n.e., syn i następca Labarnasa I. Część badaczy sądzi jednak, że Hattusilis I mógł być tożsamy z Labarną, a swoje imię zmienił po przenosinach stolicy państwa z Nesy do Hattusas. Jako władca podejmował wyprawy wojenne w kierunku wybrzeża Morza Egejskiego, gdzie walczył z krajami Arzawy. Rozszerzył władztwo hetyckie w kierunku południowym, docierając do wybrzeża Morza Śródziemnego. Prowadził również walki z północno-syryjskim miastem Halab/Haleb (obecnie Aleppo), ale najprawdopodobniej . . .

Król Hetytów w latach ok. 1590-1560 p.n.e, kuzyn Mursilisa I. Rządy nad państwem przejął w wyniku spisku ze swym zięciem Zidantasem. Obaj dokonali udanego zamachu na życie króla Mursilisa I. W wyniku tego ok. 1590 roku p.n.e. Hantilis przejął pełnię władzy. Czas jego rządów to okres walk wewnętrznych. Najazdy Hurytów, atakujących od wschodu, dodatkowo pogłębiły kryzys w państwie. W wyniku tego od państwa odpadła północna Syria. Co więcej, Huryci zdołali zniszczyć wiele miast hetyckich we wschodniej części państwa. Od północy zagrażali . . .

Zidantas I panował w latach ok. 1560-1550 p.n.e. jako następca Hantilisa I, będącym spokrewnionym z nim poprzez ślub z jego córką. O rządach Zidantasa wiadomo niewiele. Pewne jest, że podżegał Hantilisa I do zamordowania króla Mursilisa I, co też doszło do skutku. Następnie, aby samemu przejął władzę nad państwem, zamordował syna i spadkobiercę Hantilisa I, niejakiego Pišeni. Pozbywszy się wroga w drodze do tronu, Zidantas około 1550 roku został wybrany królem Hetytów. Zabójstwo nie popłaciło mu na dłuższą metę, gdyż z tego . . .

Ammunas był synem i następcą króla Zidantasa I. Władzę przejął w wyniku zabójstwa ojca i rządził krajem w latach ok. 1550-1530 p.n.e. Fragmentaryczne kroniki zdają się mówić, że panowanie Ammunasa nie było udane. Władca ten jakoby nie otrzymał błogosławieństwa bogów ludu Hatti. Przeciwko władzy Ammunasa co rusz buntowały się okoliczne miasta Anatolii, jak choćby Šattiwara i Šuluki, dotychczas nie zidentyfikowane. Walczył również z Nesą. Jego następcą został Huzzijas I. Miał również córkę imieniem Ištapariya. Jak można sądzić, . . .

Huzzijas rządził Hetytami w latach ok. 1530-1525 p.n.e. Przejął władze w wyniku zamachu stanu, mordując synów swego poprzednika, Titiyę i Hantilisa. Wydał swą siostrę Isparayę, za mąż za Telepinusa. Źródła mówią, jakoby Huzzijas I podjął próbę zabójstwa swego szwagra, ale ten dowiedział się o wszystkim, i uprzedził działania króla. Telepinus zdołał pojmać swego szwagra a także jego braci, po czym wszystkich zmusił do udania się na wygnanie. . . .

Władał państwem Hetytów w latach ok. 1500-1490 p.n.e. Był mężem Harapsili, córki Telepinusa, po którym, najprawdopodobniej, pośrednio odziedziczył tron. Jego poprzednikiem mógł być Tahurwaili. Badacze rzypuszczają, że Alluwamna został odsunięty od następstwa tronu, bowiem miał wspierać bunt niejakiego Szantu, który odmówił królowi Telepinusowi trybutu w postaci zboża i wina. W każdym razie ze związku z Harapsilą narodził się Hantilis II. Czasy krótkich rządów Alluwamny to okres wzrostu potęgi Mitanni kosztem państwa . . .

Tahurwaili był najprawdopodobniej kuzynem króla Telipinusa. Tron odziedziczył w wyniku odsunięcia od następstwa tronu, Alluwamny. Niestety, nie sposób ustalić w jakim czasie miałyby przypadać jego rządy. Niektórzy badacze sądzą, że Tahurwaili mógł być uzurpatorem. Jego losy pozostają w zasadzie nieznane. Wiadomo jednak, że Tahurwaili zawarł przymierze z władcą Kizzuwatny, Eheją, uznając go równym sobie. Pakt najprawdopodobniej był wymierzony w huryckie państwo . . .

Zidantas II był najprawdopodobniej siostrzeńcem króla Hantilisa II, po którym przejął rządy nad osłabionym państwem Hetytów. Wiadomo, że jego żona nosiła imię Yaya. Zidantas II zawarł przymierze z władcą Kizzuwatny, Pilliyą, uznając w nim władcę równego sobie stopniem i znaczeniem. Wkrótce zresztą miało się to zmienić. . . .

Huzzijas był jednym z mało znanych władców hetyckich. Panował w okresie ok. 1470-1460 p.n.e. Jedyne co pewnego można o nim powiedzieć to fakt, że został zamordowany przez Muwatallisa II, który przejął po nim . . .

Muwatallis II został władcą Hetytów w wyniku zamachu stanu. Będąc kimś w rodzaju szefa ochrony władcy, wykorzystał ten fakt, by zamordować Huzzijasa II i przejąć władzę nad państwem. Część badaczy przypuszcza, że Muwatallis mógł być młodszym bratem zamordowanego. O jego rządach nie wiadomo prawie nic. Niestety, zgodnie z niechlubną tradycją wśród dworu hetyckiego, sam Muwatallis padł ofiarą zamachu. Został zamordowany przez szefa sług pałacowych, Himuliego, oraz przez dowódcę jazdy rydwanów, Kantuzillisa. Część badaczy pomija go na . . .

Arnuwandas II był synem i następcą Suppiluliumasa w latach 1340-1339 p.n.e. Nie porządził zbyt długo państwem, gdyż padł ofiarą epidemii przywleczonej do Azji Mniejszej przez jeńców egipskich. Jego następcą został młodszy brat, Mursilis . . .

By młodszym synem Suppiluliumasa I, bratem Arnuwandasa II. Choć źródła podają, że nie był przygotowany do podjęcia rządów, to okazał się władcą wybitnym. Najpierw poprowadził wyprawę wojenną przeciwko krajom Arzawy, leżącej w zachodniej części Azji Mniejszej. W wyniku walk zdołał na stałe podporządkować sobie ten kraj, ponadto wykorzystując ich kontyngenty wojskowe w swych dalszych wyprawach. Mursilis II starał się utrzymywać przyjazne stosunki dyplomatyczne z krajem faraonów, dzięki czemu mógł poświęcić się walkom z ludami na . . .