Dalsze rozpoznanie Palmyry - starożytnego miasta w oazie środkowej Syrii, było celem 45. kampanii wykopaliskowej polskiej ekspedycji z Centrum Archeologii Środziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego.

Naukowcy prowadzli badania świątyni Allat i katedry Palmyra - jednego z najważniejszych i za razem największych (około 50 ha) bliskowschodnich stanowisk archeologicznych.

"Polskie prace zapoczątkował tu w 1959 roku prof. Kazimierz Michałowski. Obecnie Polacy pod kierunkiem prof. Michała Gawlikowskiego kontynuują badania na terenie zbudowanego na przełomie III i IV wieku n.e. obozu wojskowego, który stanowił element systemu obronnego cesarza Dioklecjana. +Obóz Dioklecjana+ usytuowany jest w zachodniej części starożytnego miasta" - informuje czasopismo "Archeowieści Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej".

W ostatnim sezonie prace zostały skupione na obszarze świątyni Ateny-Allat, bliskowschodniej bogini pokoju z czasów przedislamskich. Symbolem Allat był lew chroniący gazelę (odkryta przez polskich archeologów przed laty płaskorzeźba z takim właśnie przedstawieniem znajduje się obecnie przed wejściem do muzeum w Palmyrze).

Sanktuarium Allat zbudowane jest na wzór świątyń greckich, ale w interesujący i unikalny sposób łączy w sobie elementy sztuki Wschodu i Zachodu. Jej istnienie jest szczególnie ciekawe, gdyż potwierdza, że Allat otaczano czcią nawet wówczas, gdy chrześcijaństwo stało się oficjalnie uznaną religią.

Jak wynika z polskich badań, pozwolono nawet na odbudowę świątyni, gdy uległa zniszczeniu po najeździe Rzymian. Ta świątynna budowla musiała jednak powstać znacznie wcześniej.

Drugim obszarem na terenie Palmyry, w którym podjęte zostały ostatnio badania jest dzielnica katedralna położona w samym centrum starożytnego miasta. Do tej pory udało się częściowo odsłonić w Palmyrze już trzy kościoły. Czwarty, zbudowany na planie bazyliki jest, jak przypuszcza prof. Gawlikowski, katedrą Palmyry. W następnym sezonie planowane są prace wykopaliskowe i rekonstrukcyjne przy tzw. "Bramie Damasceńskiej". Brama ta była zamknięciem wielkiego kompleksu handlowego z II-III wieku n.e. Polskie wykopaliska mają wielkie znaczenie dla studiów nad urbanistyką Palmyry.