Alaryk I

Alaryk I (Alaricus, Alarich, ok. 370-410) – król i wódz Wizygotów z rodu Baldów w latach 395-410, zdobył i złupił Rzym w 410 r.

Na początku wojowniczy Alaryk był sojusznikiem Cesarstwa i służył w armii rzymskiej Teodozjusza I Wielkiego, wspomagając w 394 r. cesarza w walce z uzurpatorami Arbogastem i Eugeniuszem. Po śmierci Teodozjusza I Wielkiego w 395 r. zbuntował się i spustoszył Bałkany wraz z Grecją. W 401 r. po raz pierwszy najechał Italię, jednak został odparty spod Mediolanu i rok później pokonany przez Stilichona pod Pollentią i Weroną. W 407 r. Stylichon próbował nakłonić Alaryka do wystąpienia przeciw Honoriuszowi na Zachodzie (nadał mu tytuł wodza armii rzymskiej), jednak król wizygocki odmówił i zarządał ogromnej kontrybucji za rzekomo poniesione straty. Po zamordowaniu Stylichona w 408 r. i niechęci cesarza Honoriusza do Wizygotów, rokowania zerwano. Jesienią 408 r. Alaryk bez trudu przekroczył Alpy i stanął pod murami Rzymu; tylko ogromny okup na rzecz Wizygotów uratował wieczne miasto od katastrofy. Rok później sytuacja się powtórzyła, lecz tym razem Alaryk postawił polityczne ultimatum: obwołanie przez senat na cesarza swego kandydata Priskusa Attakusa albo złupienie miasta. Ostatecznie Honoriusz zachował władzę, jednak Wizygoci postanowili po raz trzeci zaatakować Rzym. Dnia 24 VII 410 r. Alaryk zdobył Rzym i pozwolił je przez trzy dni łupić swoim żołnierzom. Oszczędzono tylko kościoły, w których schroniła się ludność miasta. Zdobycie Wiecznego Miasta wywarło na współczesnych ogromne wrażenie, warto jednak pamiętać, iż stolicą i siedzibą cesarza była Rawenna. Natomiast w Konstantynopolu dramat Wiecznego Miasta faktycznie nie wywołał żadnych energicznych działań i na Wschodzie myślano tylko o ochronie własnych granic. Po złupieniu Rzymu, Alaryk wraz z łupami, udał się na południe Italii, aby przeprawić się na statkach do bogatych rzymskich prowincji w Afryce. Jednak w trakcie przeprawy na Sycylię okręty wizygockie zostały zniszczone przez sztorm i Alaryk zmuszony został do odwrotu na północ. Wkrótce w pobliżu miasta Cosentia (Cosenza, Kalabria) zwycięski wódz wizygotów zmarł. Zwłoki króla wraz z łupami złożono w korycie rz. Busentus (Busento).

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

Nick* :

Email* :

Dodaj komentarz