Attalos III
Attalos III - (ur. brak, zm. brak) król (basileus) Pergamonu w latach 139 - 133 p.n.e., ostatni władca z dynastii Attalidów.
Attalos III Filometor Euergetes (ur. 170 lub 171 p.n.e., zm. 133 p.n.e.) - król (basileus) Pergamonu w latach 139 - 133 p.n.e., ostatni władca z dynastii Attalidów, syn Eumenesa II. Objął rządy po śmierci stryja Attalosa II. Skazał na śmierć wielu ludzi, konfiskował liczne majątki, a życie pędził w odosobnieniu poświęcając się nauce i eksperymentom na skazańcach. Przejawiał także zdolności rzeźbiarskie. Zmarł na skutek udaru słonecznego jakiego doznał pracując nad posągiem swej matki.
Pozostawił zaskakujący testament, na mocy którego przekazywał cały swój majątek i królestwo Rzymowi, a zależne miasta greckie z Pergamonem na czele obdarzył wolnością. Nie wiadome są motywy takiego działania. Zakłada się , że mogła to być niechęć do swego syna z nieprawego łoża Eumenesa II, wobec braku innego męskiego potomka; lęk przed wybuchem rewolty społecznej lub też pragnienie uchronienia poddanych od nieuniknionej wojny z ekspansywnym protektorem w postaci Cesarstwa Rzymskiego. Co do Attalosa III istnieje wiele opinii, cześć badaczy uważa go za niezrównoważonego psychicznie, wręcz szaleńca, jednak są i tacy, którzy widzą w nim postać wybiegającą poza swą epokę.
Brak komentarzy | Dodaj komentarz |