Dionizjusz Starszy

Dionizjusz Starszy (430-367 p.n.e.) wywodził się z możnego rodu syrakuzańskiego. Swoją karierę polityczną rozpoczął wykorzystując klęski wojenne Syrakuz w walkach z Kartaginą. Spowodował usunięcie nieudolnych wodzów syrakuzańskich, a po krótkim czasie odmówił współpracy z pozostałymi strategami. Zyskawszy nadzwyczajne pełnomocnictwa zorganizował oddział najemników. Opierając się na wiernych sobie oddziałach zagarnął władzę w rodzinnym mieście. Przyjął tytuł stratega-autokratora, w rzeczywistości przejął władzę jako kolejny grecki tyran. Pierwsze jego działania doprowadziły do zawarcia pokoju z Kartaginą. Niepowodzenia w walkach z Punijczykami wywołały niezadowolenie w armii syrakuzańskiej. Dionizjusz jednak zdołał stłumić powstanie. Buntowników skazano na śmierć bądź wygnanie, a ich dobra rozdzielił pomiędzy biednych obywateli miasta oraz wyzwolonych niewolników.
Podporą rządów tyrana stała się armia. Specjalnie na jej potrzeby stworzono urzędy wojskowe i fiskalne. Ograniczono również rolę demokratycznej konstytucji Syrakuz. Przygotowując się do rozprawy z Kartaginą, Dionizjusz zamienił Syrakuzy w jeden wielki arsenał. Przystąpił do rozbudowy syrakuzańskiej floty. Ponadto ufortyfikował miasto, a Ortygię zamienił w niemożliwą do zdobycia twierdzę. Wreszcie w 398 roku p.n.e. rozpoczął walkę z Punijczykami. Obległ i zdobył Motykę, wypierając niemal z całej Sycylii Kartagińczyków. Jednakże już w dwa lata później Himilkon na czele nowej armii punickiej wylądował w Panopmos. Szybkim kontratakiem odebrał Grekom ich zdobycze, zmuszając armię Dionizjusza do odwrotu pod Syrakuzy. Po klęsce Syrakuzan pod Kataną, tyran wsparty przez Spartan zdołał rozbić wrogą armię oblegającą jego stolicę. W roku 393 p.n.e. Kartagińczycy dowodzeni przez Mago zaatakowali Syrakuzan. Jednakże pod Messaną zostali rozbici i zmuszeni do zawarcia pokoju. Na mocy jego postanowień Dionizjusz uzyskał większą część Sycylii. Kolejna wojna z Kartaginą wybuchła w 383 roku p.n.e. Tyran rozgromił Kartagińczyków w bitwie pod Kaballą. Zacięci potomkowie Dydony zdołali się odegrać roznosząc wojska greckie w bitwie pod Kronion. Wyczerpani wojną, przeciwnicy zawarli w 376 roku pokój przywracający status quo. W wyniku wojen z Kartaginą, Syrakuzy przejęły hegemonię nad greckimi miastami na Sycylii oraz zmusiły Punijczyków do wycofania się na zachodni kraniec wyspy.
Armia syrakuzańska w 386 roku p.n.e. zdobyła italskie Regium, Kaulonię oraz Kroton. Dionizjusz walczył również z Etruskami, zajmując przystań etruskiego miasta Caere. Opanował również wyspy Liparyjskie, zawarł sojusz z Tarentem. Koloniści syrakuzańscy przy wsparciu tyrana usadowili się w Adrii i Ankonie. Pod rządami tego władcy Syrakuzy stały się ekonomiczną i polityczną potęgą świata greckiego. Syrakuzy niejednokrotnie będą ingerowały w sprawy Hellady kontynentalnej, m.in. wspomagając Spartan walczących z Atenami i Tebami. Założył on również wiele nowych kolonii(m.in. Tyndaris, Adranum). Jego dwór słynął z przepychu, a liczni uczeni, filozofowie byli jego częstymi gośćmi. Jednym z nich miał być Platon, który wkrótce popadł w konflikt z lubiącym zbytek Dionizjuszem.
Dionizjusz niewątpliwie był jednostką wybitną, która przeszła do legendy m.in. za sprawą słynnej historii z mieczem Damoklesa. Był człowiekiem ambitnym, który nie grzeszył skrupułami nie cofając się przed niczym, gdy dążył do raz obranego celu. Słynął z podejrzliwości, inteligencji i chciwości. Wedle przekazów miał nawet posunąć się do obrabowania skarbców świątynnych, aby napełnić skarbiec.

Gość	user22jest
	Dodano: 2017-11-04 Panie Rysiu świetna praca proszę o więcej podobnych Edytuj

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

Nick* :

Email* :

Dodaj komentarz