Galla Placydia
Galla Placydia - (ur. 390 r. n.e., zm. 27 listopada 450 r. n.e.) Władczyni Wizygotów i cesarstwa zachodniorzymskiego
Żyła 60 lat
Galla Placydia była córką cesarza Todozjusza I Wielkiego. Została zaręczona z synem Stylichona, Euchariuszem. Związek ten jednak nie został zawarty. Gdy Goci pod wodzą Alaryka splądrowali Rzym w 410 roku, porwali Gallę Placydię jako zakładniczkę. W 414 roku została poślubiona królowi wizygockiemu Ataulfowi, za zgodą Honoriusza, który potrzebował oddziałów gockich do walki z licznymi uzurpatorami. Galla urodziła Ataulfowi Teodozjusza, który wkrótce zmarł. Po nagłej śmierci Ataulfa w 415 roku, Galla Placydia została oddalona z dworu gockiego i zamieszkała na dworze cesarskim u swego brata Honoriusza w Rawennie. Honoriusz wkrótce zmusił ją do wyjścia za mąż za swego współrządcę, Konstantyna III w 421 roku. Z związku tego urodzili się: Honoria i Walentynian III. Po śmierci drugiego małżonka, Galla została wygnana do Konstantynopola. Dzięki uporowi i sprytowi udało się jej zdobyć władzę nad cesarstwem zachodniorzymskim. W 425 roku wywalczyła władzę dla swego syna Walentyniana III. Stojąc u jego boku, zreformowała prawo opierając się na doktrynie chrześcijańskiej. Pomimo licznych prób ubezwłasnowolnienia jej, podejmowanych przez podległych jej dostojników, Galla aż do swej śmierci trzymała ster rządów nad upadającym cesarstwem. Została pochowany w mauzoleum w Rawennie.
Brak komentarzy | Dodaj komentarz |