Hatszepsut
Hatszepsut - (ur. 1502 r. n.e., zm. 1458 r. n.e.) Pierwsza królowa Egiptu, która przystroiła swój kraj w przepiękne budowle sakralne.
Żyła -44 lat
Kobieta w świecie starożytnym nie miała zbyt pewnej pozycji, a sam pomysł, aby niewiasta rządziła państwem, wydawał się czymś nierealnym. A jednak zdarzały się takie przypadki. Jak się wydaje, pierwszą władczynią znaną szerzej, była królowa Egiptu - Hatszepsut.
Przyszła władczyni urodziła się około roku 1502 p.n.e. jako jedna z przedstawicielek XVIII dynastii. Ówczesny Egipt stanowił największą potęgę Bliskiego Wschodu. Jej ojcem był potężny Totmes I i królowa Amosis. Badacze starożytnego Egiptu przypuszczają, że Hatszepsut mogłaby zostać władczynią już po śmierci ojca, gdyby ten przed swoją śmiercią nie usynowił syna z nielegalnego związku, który zasiadł na tronie jako Totmes II (wszyscy inni męscy potomkowie Totmesa I zmarli przed osiągnięciem pełnoletności). Aby uprawomocnić jego prawo do tronu, Totmes II musiał poślubić swą przyrodnią siostrę, Hatszepsut. Jak się okazało, małżonek był chorowity, więc na Hatszepsut spoczęły stery państwa. Po czterech latach małżeństwa, które zresztą nie doczekało się potomstwa, Totmes II zmarł. Hatszepsut miała jednak córkę ze związku z jednym z dworzan, Senmutem, a Totmes II syna z jedną ze swych nałożnic. Chłopak jako Totmes III został wyznaczony na władcę Egiptu, ale tylko tytularnym, bowiem władzę przejęła ambitna Hatszepsut.
Królowa kazała się tytułować faraonem, rządząc w imieniu pasierba. Zaczęła ubierać się w strój egipskiego króla, doprawiając sobie nawet sztuczną brodę. Władczyni rozpowszechniła też wieść, że jej ojcem był bóg Amon, pod postacią Totmesa I, dzięki czemu zyskiwała status córki boga. Aby umocnić swoją pozycję, królowa zorganizowała wielką wyprawę do kraju Punt. Misja handlowa przyniosła ogromny sukces, który został uwieczniony w przepięknej świątyni grobowej Hatszepsut w Deir el-Bahari, zresztą wybudowanej przez architekta, kanclerza i kochanka władczyni.
Hatszepsut władała Egiptem przez około 20 lat. Był to okres pomyślnego rozwoju kraju, który w zasadzie prowadził pokojową politykę zagraniczną. Królowa zasłynęła jako fundatorka wielu budowli sakralnych i użyteczności publicznej. O końcu rządów Hatszepsut niewiele wiadomo. Nie pewne jest jak tron objął Totmes III. Może królowa zmarła śmiercią naturalną, a może oddała władzę sama, zmęczona ciągłymi utarczkami z kapłanami, wojskiem i ambicjami młodego pasierba, który miał stać się w przyszłości największym zdobywcą w historii starożytnego Egiptu? Pewne jest jednak to, że Totmes przejmując władzę rozkazał usunąć wizerunki królowej i jej kochanka Senmuta ze wszystkich grobowców, pomników i świątyń w państwie egipskim. Był to krok niemal świętokradczy, gdyż zgodnie z egipskimi wierzeniami, usunięcie wizerunku i imion zmarłego, powodowało jego unicestwienie w świecie pozagrobowym.
Splądrowana świątynia z czasem uległa mrokom piasków, czekając aż w XIX wieku francuski archeolog Mariette (1821-1881) przywróci ją światu. Budowla, zwana po egipsku Dżeser-Dżeseru, czyli Najwspaniasza ze Wspaniałych, stała się jedną z najwspanialszych budowli świata starożytnego. Trzypoziomowa świątynia, została dopasowana do wzgórza ją otaczającego, co dodatkowo nadaje jej przecudownego charakteru. Na najniższym z tarasów umieszczono ogród mirrowy, przystrojony licznymi fontannami. Na drugim tarasie znajdowały się reliefy ukazujące najważniejsze wydarzenia z panowania królowej. Na ostatnim, przedstawiono Hatszepsut siedzącą w otoczeniu innych bogów egipskich i jej ojca Totmesa I. W środku znajdowało się sanktuarium w którym odpowiedni kapłani mieli odprawiać modły ku czci wielkiej władczyni Górnego i Dolnego Egiptu.
Bibliografia:
- Grimal N. ? Dzieje starożytnego Egiptu, PIW, Warszawa 2004.
Brak komentarzy | Dodaj komentarz |