Juliusz Cezar

Cezar nie był cesarzem. Jest to często spotykany błąd, wynikający pewnie z dużej "popularności" Juliusza Cezara w obecnych czasach jak również ze zbieżności wyrazów : cezar-cesarz. Dlaczego jednak to jego imię widnieje na pierwszym miejscu we wszystkich pocztach, czy kalendariach cesarzy Rzymu? Jak już wyżej wspomniałem wyraz cesarz i car wywodzą się od nazwiska tego wybitnego wodza. Jednak ważniejszym dowodem jest fakt iż to on faktycznie obalił ustrój republikański jaki trzymał się prawie 500 lat!

Ród Cezarów przez wieki piastował wysokie urzędy republikańskie, ale zdecydowanie ustępował innym wspaniałym rodzinom jak np. rodzinie Scypionów. Ojciec Cezara doszedł nawet do godności pretora. Jednakże wkrótce potem zginął w walce z buntownikami. Wychowaniem osieroconego Juliusza zajęła się jego matka, Aurelia. Cezar otrzymał solenne wykształcenie. Mając lat 17 pojął za żonę Kornelię, córkę Korneliusza Cynny. W ówczesnym czasie istniały dwa stronnictwa (jakby na wzór partii): popularów i optymatów. Pierwsze dążyło do reform, kiedy drugie było z gruntu konserwatywne. Wspomniany wyżej Cynna był przedstawicielem popularów; Cezar przyjął poglądy teścia i wkrótce stał się zagorzałym popularem. Rzymianie jako naród niezwykle porywczy, często aby przekonać innych do swoich poglądów posługiwali się potencjałem militarnym. To też było powodem wojny domowej, między popularami a optymatami. Stronnictwo popularów poniosło jednak porażkę, a przywódca optymatów Sulla skonfiskował majątek Cezara i wyjął go spod prawa. Był to duży cios dla ambitnego młodzieńca. Szczęśliwie jednak uzyskał ułaskawienie.
Kornelia (żona Cezara) zmarła w roku 68 p.n.e., pozostawiając Cezarowi córkę Julię (jedyne legalne dziecko Cezara). Następne małżeństwa z Pompeją i Kalpurnią były bezdzietne.
Juliusz Cezar (jak większość ówczesnych nobilów) prowadził bardzo wystawny tryb życia, przez co stale brakowało mu pieniędzy. U schyłku republiki faktycznie o urzędy mogli starać się jedynie obywatele rzymscy z dużym majątkiem; aby pozyskać elektorat trzeba było wydawać igrzyska, uczty, a czasami nawet rozdawać pieniądze. Aby uzyskać władzę i pieniądze stosowano wszelki możliwe środki; korupcja była najdelikatniejszą ich formą. Cezar zamieszany w liczne afery, z wieloma długami musiał szybko zdobyć dodatkowe źródło dochodów, a jak w ówczesnym świecie najłatwiej było zdobyć bogactwa? Oczywiście dzięki kampaniom wojennym. W 61 r. p.n.e. cezar wyjeżdżał jako bankrut do Hiszpani Zachodniej aby walczyć przeciwko plemionom Luzytanii i Galacji. Powróciwszy z licznymi łupami wojennymi zaczął ubiegać się o konsulat. Jednak senat, w którym miał wielu wrogów, starał się do tego nie dopuścić. Cezar wpadł na pomysł genialny, który zmienił bieg historii. Otóż porozumiał się z dwoma najbardziej wpływowymi ludźmi w Rzymie : Krassusem i Gnejuszem Pompejuszem, zakładając osławiony triumwirat w 60 r. p.n.e. Polegał on na tym, że senat nie może uchwalić żadnej ustawy bez zgody triumwirów. Dzięki temu fortelowi politycznemu Cezar bez problemu uzyskał posadę konsula. W 58 r. p.n.e. rozpoczął podbój Galii (dzisiejszej Francji). To z tego faktu czerpali inspirację twórcy "Asterixa i Obelixa". Osiągnął pełne zwycięstwo: wyparł Germanów, przekroczył Ren, a nawet wybrał się dwukrotnie do Brytanii. W 53 r. p.n.e. zginął Krassus, przez co ciągłość triumwiratu została zachwiana; świat zawsze jest zbyt mały dla dwóch władców. Pompejusz zbliżył się do senatu, który zamierzał skazać Cezara ze bezprawne wywołanie wojny w Galii. Cezarowi zostało tylko jedno wyjście: rozpętać wojnę domową. W 49 r. p.n.e. przekroczył Rubikon, niewielką rzeczkę na granicy Italii, mówiąc słynne słowa "Kości zostały rzucone". Cezar dysponował dużą siłą militarną, zahartowaną w bojach w Galii i bezgranicznie ufającą swojemu dowódcy. Pompejusz został zmuszony do ucieczki do Grecji, gdzie został pokonany w 48 r. p.n.e w bitwie pod Farsalos. Rzym należał do Cezara...
Pompejusz nie zginął jednak pod Farsalos, uciekł do Egiptu, gdzie został zamordowany. Cezar przybył do kraju nad Nilem aby oddać hołd swojemu wielkiemu przeciwnikowi. W ówczesnym czasie Egipt był dręczony wojną wewnętrzną między młodym królem Ptolemeuszem, a jego siostrą Kleoptrą. Podobno gdy tylko Cezar ujrzał Kleopatrę od razu opowiedział po jej stronie. Przez kilka miesięcy był oblegany w aleksandryjskim pałacu Kleopatry przez wojska Ptolemeusza, aż do odsieczy wiosną 47 r. p.n.e. Po odjeździe z Egiptem CV Cezara wypełniają kolejne wielkie zwycięstwa. Najpierw w 47 r. p.n.e. Azji Mniejszej zwyciężył w bitwie pod Zelą. Poinformował o tym senat lakonicznie veni,vidi,vici (przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem). Później, w 46 r. p.n.e. pobił armię rządu afrykańskiego na ziemiach dzisiejszej Tunezji, aby w końcu pobić synów Pompejusza w bitwie pod Mundą w Hiszpanii.
Mimo, że Cezar zwyciężył wszystkich swoich przeciwników politycznych, jak i posiadał ogromne przywiązanie armii, nie mógł w otwarty sposób ogłosić się królem. Równoważyłoby się to z nienawiścią całego ludu rzymskiego (który był dumny ze swoich republikańskich wolności), a w takiej sytuacji nieutrzymałby władzy. Najwyższym stanowiskiem w republice była funkcja dyktatora. Była ona nieograniczona, wygasała jednak po 6 miesiącach. Kiedy w 44 r. p.n.e obejmował ten urząd po raz czwarty, ustanowił, że będzie sprawował funcje dyktatora dożywotnio. Jednak miesiąc później został zaszyletowany w sali posiedzeń senatu przez najbliższych przyjaciół i współpracowników.

Użytkownik	Obelix
	Dodano: 2006-06-04 artykuł interesujący, ale krótki, brak szczegółów (to jednocześnie uwagi do całego działu) proponowałbym więcej ciekawostek, jeśli Autorzy wybrali taką formę przedstawiania postaci - a o takie nie trudno. Generalnie większość podawanych informacji jest powszechnie znana. Trzymam kciuki Edytuj

Redaktor naczelny	Paweł Bąkiewicz
	Dodano: 2006-06-04 Takie było początkowe założenie tego działu, aby nie tworzyć jakiejś naukowej monografii, tylko podać informacje o cesarzach w przystępnej, dla przeciętnego użytkownika, formie. Możliwe, że zbiegiem czasu dział zostanie powiększony o "ciekawostki". Jednak wątpie czy w internecie łatwo znaleźć tego typu informacje. Edytuj

Użytkownik

Obelix

Dodano: 2006-06-05 Nie twierdzę, że podobne informacje można znaleźć w internecie, ale takowe pojawiają się niemal w każdej książce poświęconej danemu bohaterowi. Opracowane przez Autorów sylwetki bohaterów to raczej swoista synteza opracowań poświęconych danemu zagadnieniu, niż artykuł mający ambicje biografii. Skoro założeniem tekstu była luźna forma, nie próba opracowania jakiejś monografii - to zadanie założone przez Autora zostało należycie wykonane. Z drugiej strony taka forma tekstu bez wątpienia może zachęcać do pogłębiania informacji każdego czytelnika. Mimo wszystko jestem pełen uznania dla twórców strony. Z uwagą oczekuję poszerzenia działu. Pozdrawiam Edytuj

Użytkownik	Zmorski
	Dodano: 2006-10-14 Tekst jest bardzo dobry lecz gdyby dodać kilka ciekawostek był by genialny. Edytuj

Użytkownik	grejt
	Dodano: 2006-10-28 Hmm, pojawia się tu kilka ougólnień (jak choćby to, że Cezar przybył do Egiptu, by oddać hołd zmarłemu tragcznie Pompejuszowi), poza tym jednak tekst solidnie opracowany i godny uwagi. Edytuj

Użytkownik	coolgreena
	Dodano: 2006-12-25 Całkiem interesujące, ale brakuje tu kilku istotnych szczegółów, jak np. Juliusz Cezar zwiększył liczbę senatorów do 900. Nie są uwzględnione jego reformy oraz sposoby zjednywania żołnierzy i ludu. Edytuj

Użytkownik	grejt
	Dodano: 2006-12-28 Idąc tym tropem trzebaby było napisać również, że wprowadził do senatu galijskich przywódców etc. Gdyby tak zgłębiać się we wszystko, to wyszedłby naprawdę obszerny tekst. Jak zauważył jeden z przedmówców - to monografia :) (jeśli jest zapotrzebowanie na solidniejsze opracowanie życia Cezara, to służę, kontakt e-mailowy i mogę spróbować coś napisać) pozdrawiam ciepło. Edytuj

Użytkownik	grejt
	Dodano: 2006-12-28 Oczywiście miało być - to nie monografia (tylko biogram) Ale wpadka :) pozdrawiam i przepraszam za ewm zamieszaie. Edytuj

Użytkownik	kris93
	Dodano: 2007-01-27 Bardzo ciekawy test, łatwo się go czyta i można się wiele z niego dowiedzieć. Jest tu pare uogólnień, ale to nic nie szkodzi. Artykuł zasłużył na piątkę ;) Edytuj

Strona nie została odnaleziona!

Niestety szukana przez Ciebie strona nie została odnaleziona, czyli wystąpił znienawidzony przez wszystkich błąd 404. Istnieją dwa wytłumaczenia; możliwe, iż szukana strona została usunięta lub przesunięta, albo po prostu źle wpisałeś/aś adres URL. Ale niestety istnieje też ryzyko, iż to my coś 'sknociliśmy' (oby nie!) w kodzie strony i zakradł się tzw. "bug", czyli po polsku robal. Koniecznie daj nam o tym znać; skopiuj link z paska przeglądarki i wyślij go na adres: naczelny[malpa]histurion.pl    Wspólnie oczyśćmy histuriona ze wszelkich błędów/robaków!