

Narmer
Narmer (gr. Menes, Menas /u Diodora/, Mena, Meni, Min /u Herodota/, egip. Hr nar-mr, ok. XXX/XIX w. p.n.e.) - władca egipski. Każdy zna jego imię, lecz właściwie nikt nic szczególnego nie może o nim opowiedzieć - również nauka. Był pierwszym historycznym władcą Egiptu, choć przypisywane mu czyny nie są zbyt pewne. Wzmianki o nim pochodzą m.in z: napisów na Kamieniu z Palermo, liście władców z "Komnaty przodków" ze świątyni w Karnaku, z Papirusu Turyńskiego, oraz z Dziejów Herodota czy Manetona z Sebennytos. Diodor przekazał nam legendę o Narmerze uciekającym przed swymi psami, niedaleko Jez. Moeris. Tutaj przed śmiercią miał go uratować krokodyl, za co w ramach podziękowania, faraon założył miasto Krokodilopolis. Herodot zaś przypisuje władcy założenie miasta Memfis; Maneton podaje, iż Narmer zginął w wyniku obrażeń doznanych przez hipopotama.
Namacalną pozostałością po nim została tzw. Paleta Narmera, opowiadająca o jego sukcesach militarnych. Przypisuje się mu zjednoczenie Egiptu, chociaż coraz częściej pojawiają się opinie, że Egipt został połączony w jedno pańtswo, zanim Narmer wstąpił na tron. Osobiście jestem zdania, że Narmer stłumił tylko bunt mieszkańców Dolnego Egiptu, poprzednio podległego już faraonom Górnego Egiptu. Istnieją hipotezy, że Narmer często podróżował po kraju, być może osobiście usprawniając administrację młodego państwa egipskiego. Zmarł w dość sędziwym wieku, w zależności od wersji, 60-70 lat. Co do miejsca jego pochówku, pozostaje ono sporne. Wśród hipotetycznych miejsc wymienia się: Abydos na cmentarzysku B (część nekropoli Umm el-Qaab, najczęściej przyjmowane za miejsce wiecznego spoczynku faraona), czy jedna z mastab nekropoli w Sakkarze.
Bibliografia:
1. Kwiatkowski B.- Poczet faraonów, Iskry, Warszawa 2002.
2. Ciałowicz K. M. - Początki cywilizacji egipskiej. PWN, Warszawa-Kraków 1999.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |