

Ankus Marcjusz
Ancus Marcius (VII w. p.n.e.), czwarty król Rzymu. Nie wiadomo, czy był postacią historyczną. Według tradycji panował w latach 640 - 616 p.n.e.
Po śmierci Tullusa Hostyliusza Rzymianie postanowili wybrać władcę, który nie zaniedba spraw religii. Monarchą został Ankus Marcjusz, wnuk Numy Pompiliusza, drugiego króla rzymskiego. Ankus przypominał charakterem swego przodka - prowadził pokojową politykę i dbał o rozwój miasta. Przekonał do sojuszu mniejsze miasta latyńskie i osiedlił ich mieszkańców na Awentynie. Ufortyfikował wzgórze Janikulum i zbudował pierwszy most na Tybrze - Pons Sublicius (możliwe, że to od postaci tego władcy pochodzi rzymskie określenie kapłana - pontifex, czyli "budowniczy mostów"). Zasługą Ankusa miało też być wzniesienie portu w Ostii i założenie nowych kopalń soli. W 625 r. p.n.e. król miał też zbudować pierwsze w rzymie więzienie (do tej pory przestępców karano zwykle wygnaniem). Czwarty król cieszył się szacunkiem poddanych. Zmarł naturalną śmiercią po 25-letnich rządach.
Historyczność postaci Ankusa budzi wątpliwości nie tylko ze względu na brak pewnych dowodów. Władca ten wydaje się być "kopią" Numy. Możliwe, że nie chodziło o pokazanie konkretnej osoby, ale wzorca dobrego króla.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |