

Antinous
Żył w czasie panowania Hadriana, który rządził Rzymem w latach 117-138 n.e. Cesarz interesował się literaturą, sztuką i obyczajami greckimi. Podróżował po swoim Imperium. uwagę cesarza Hadiana przyciągnął również Egipt swą tajemniczą historią, zabytkami i zwyczajami. W czasie wyprawy do kraju faraonów towarzyszył mu Antinous, który z pochodzenia był Grekiem z Bitanii. Z zachowanych posągów możemy wnioskować, że był bardzo przystojnym mężczyzną. Podróż zaczęła się w Aleksandrii, a następnie cesarz ze swą świtą wyruszył w górę rzeki, by na własne oczy ujrzeć Gizę {piramidy i Sfinksa}, a także wspaniałe świątynie egipskich bogów. W czasie rejsu doszło do nieszczęśliwego wypadku, faworyt Hadriana, Antinous wypadł za burtę i utonął. Nie wiadomo czy to tylko wypadek czy też zabójstwo. Wiadomo,że cesarz zaniedbywał swe obowiązki małżeńskie względem żony Sabiny i więcej czasu spędzał ze swym ulubieńcem. Istnieje też hipoteza mówiąca o tym, że popełnił on samobójstwo, by odwrócić zły los od ukochanego cesarza. Miał on znać przepowiednię, która mówiła o nieszczęściach jakie mają spotkać Hadriana. Cesarz uznał to za męczeńską śmierć i kazał ją głosić we wszystkich zakątkach Imperium. Cesarz, aby upamiętnić faworyta nakazał stawiać wszędzie jego posągi i świątynie. Hadrian posunął się do uznania Antinousa za bóstwo, stąd wzięły się jego świątynie. W pobliżu miejsca, gdzie utonął Antinous zbudowano miasto nazwane jego imieniem. Dziś ta miejscowość nosi nazwę Asz-Szajch, ale zabudowa tego miasta zniknęła z powierzchni ziemi. Została wykorzystana do budowy dzisiejszych budynków. Po śmierci cesarskiego faworyta udano się w dalszą podróż, a w drodze powrotnej cesarz urządził igrzyska ku czci Antinousa w Aleksandrii. Na tym kończy się historia ulubieńca Hadriana. Jego kult zniknął wraz ze śmiercią cesarza, a jego imię w czasach nowożytnych stało się symbolem piękna i urody.

Brak komentarzy | Dodaj komentarz |