Himiko, Himeko
Himiko była władczynią Japonii najprawdopodobniej w połowie III wieku, lecz istnieją hipotezy, że mogła żyć znacznie wcześniej. Była córką króla (cesarza?) Suisina i kapłanką jednego z japońskich bóstw. Jej imię znaczy "księżniczka słońca", zresztą stało się ono później tytułem przysługującym członkiniom japońskiego domu cesarskiego. Po śmierci ojca Himiko, w Japonii wybuchły krwawe walki o władzę. Po wielu latach wojen, Himiko miała doprowadzić do zawarcia pokoju. Trzydzieści plemion japońskich desygnowało ją na władczynię, choć Himiko była już w kwiecie wieku.
Himiko miała posiadać zdolności szamańskie, które pozwoliły jej rządzić krajem. Swą politykę wewnętrzną skierowała ku zjednoczeniu skłóconych plemion przy pomocy religii. Wprowadziła więc wspólne święta, a także lawirowała pomiędzy różnymi interesami plemion, starała się również nawiązać kontakty z obcymi państwami, zwłaszcza z cesarstwem Wei, licząc, że wzmocni to jej władzę nad Japonią.
Po jej śmierci Japończycy wznieśli dla niej wysoki kopiec grobowy. Wraz z nią w podróż pośmietną miało udać się 1000 jej sług. Wraz z jej śmiercią w kraju ponownie rozgorzały walki o tron, w wyniku których władzę przejęła adoptowana córka Himiko, Iyo.
Brak komentarzy | Dodaj komentarz |