Od końca III stulecia w wyniku kryzysu instytucji pracy niewolniczej, różnice ekonomiczno-polityczne pomiędzy wschodem a zachodem cesarstwa rzymskiego zaczęły narastać. Wschodnie, greckie prowincje cesarstwa stały na wyższym poziomie gospodarczym, stając się wkrótce centrum politycznym imperium. W 330 roku cesarz Konstantyn I przeniósł stolicę cesarstwa do Bizancjum, przemianowanego na Konstantynopol. Na wybór tego miasta na stolicę, wpłynęło kilka czynników. Po pierwsze miasto leżało na ważnym szlaku handlowym, łączącym Azję . . .

W pierwszej części cyklu artykułów dotyczących próby wytłumaczenia złożoności religijności cesarza Konstantyna Wielkiego, skupiliśmy się na legitymizacji rządów w dobie tetrarchii, a także wpływu prześladowań na kształtującą się doktrynę Kościoła Katolickiego. W kolejnej części cyklu przyjrzymy się w jaki sposób mitranizm przyczynił się do najpierw zaakceptowania, a potem gloryfikowania chrześcijaństwa. Rozeznamy się również w skutkach ustąpienia Dioklecjana z tronu cesarskiego, a także . . .