Od czasu rozpoczęcia wielkich wędrówek ludów (376 r.n.e.), nad większą częścią ziem polskich władzę rozpostarły lasy. Nic dziwnego, że nieliczne osadnictwo, jakie pozostało po migracjach Gotów i innych plemion, zamieszkujących wcześniej ziemie nad Wisłą, skupiało się na terenach otwartych, stopniowo, poprzez wyrąb i wypalanie lasów, rozszerzając swój zasięg. Ziemie dogodne pod uprawę znajdowały się w górnym i środkowym biegu Wisły, nad środkową Wartą i Odrą. Z czasem w regionach tych zaczęły się tworzyć większe zespoły . . .