Kim byli Alanowie? Odpowiedź na to pytanie nie jest łatwa. Można określać ich mianem koczowniczych wojowników, łupieżców i nieokrzesanych barbarzyńców. Fakt, ale to tylko część prawdy. Pomimo nielicznych wzmianek w źródłach historycznych, Alanowie na trwałe zapisali się w dziejach Europy. Niosąc ze sobą zniszczenie, pozostawli Europie jeden cenny dar - podstawy legendy o królu Arturze.Pierwsze informacje o ludzie Alanów pochodzą z połowy I wieku n.e. Dopiero jednak żydowski historyk, Józef Flawiusz, w swych dziełach . . .

W połowie IV wieku n.e. na wschodnich rubieżach ówczesnej Europy zjawili się Hunowie. Koczowniczy lud ze stepów dalekiej Azji, zajmował się wypasem koni i bydła, a w przerwach między tymi pięknymi i pożytecznymi zajęciami, również grabieżą. Hunowie nie posiadali stałych miast, niemniej znali ich funkcję - obwarowane źródło skarbów do zdobycia. Owszem tworzyli sezonowe osady, czasem nawet obwarowane, ale nie pełniły one funkcji stałych osiedli. Przemieszczając się ciągle, Hunowie posiadali świetnie wyszkoloną jazdę, której . . .

Pod koniec epoki starożytnej na wschodnich rubieżach Europy pojawił się dziwny, wojowniczy lud (około roku 375), który przez blisko dwa stulecia miał siać panicznych strach, i jeszcze większe zniszczenia. Wyłonił się gdzieś ze stepów ałtajskich. Jak przystało na lud stepowy, głównym zajęciem jego przedstawicieli była hodowla trzody i koni. Podobno żywili się wyłącznie mięsem, które sami upolowali. Ich wojowniczość dała się we znaki już Chińczykom, którzy przez dłuższy czas toczyli z nimi krwawe boje, nim zdołali ich wyprzeć dalej na . . .