Mitrydates I Ktistes (zm. 266 r. p.n.e.) był synem Mitrydatesa II, satrapy Kios. Po rozpadzie państwa Aleksandra Wielkiego jego dowódcy podzielili pomiędzy siebie ziemie dawnego imperium. Dawna satrapia Kios przypadła w udziale Antygonidom. Młody Mitrydates dostał się na dwór Antygona Jednookiego, gdzie zaprzyjaźnił się z Demetriuszem Poliorketesem. Pewnego razu, Antygonowi miał przyśnić się proroczy sen, który mówił mu, że lojalność Mitrydatesa jest dwuznaczna. Idąc za tym omenem, postanowił pozbyć się swego niepewnego, jego zdaniem, . . .

Farnakes I należący do dynastii Mitrydatydów rządził Pontem w latach 185-159 p.n.e. Był synem Mitrydatesa II. Aby umocnić swą władzę, poślubił księżniczkę z rodu Seleucydów, Nysę. Ze związku tego narodzili się Mitrydates V Euergetes i księżniczka Nysa. Niewiele wiadomo o jego rządach, tak więc pozostaje jedną z wielu tajemnic historii. Wiadomo jednak, że ufundował świątynię dla Mena, jednego z dawnych bogów Frygii. Nadał bogu przydomek Farnakou, czyli Men Farnakesa, czyniąc z niego patrona dynastii . . .

Ariobarzanes był synem Mitrydatesa I Ktistesa, po którym przejął władzę. Pontem rządził w latach ok. 266-ok. 250 p.n.e. Jako władca starał się zajmować okoliczne ziemie kosztem królestwa Paflagonii. Udało mu się podporządkować nadmorską Amazję, jeden z ważniejszych portów nad północnym wybrzeżem Azji Mniejszej. Przeciwko swym wrogom starał się szukać oparcia w celtyckich Galatach, którzy najeżdżali ziemie Seleucydów, Ptolemeuszy, Pergamonu i innych królestw małoazjatyckich. Nic więcej o jego panowaniu nie wiadomo, prócz faktu, że . . .

Daty jego narodzin i śmierci pozostają niepewne. Gdy zmarł jego ojciec, Ariobarzanes, Mitrydates był jeszcze małym chłopcem. Rządy nad Pontem objął około 256 roku p.n.e. Na ziemie jego królestwa najechali celtyccy Galaci. Na szczęście generałom młodego króla udało się odeprzeć groźny najazd. Mitrydates po osiągnięciu pełnoletności próbował wzmocnić swą władzę nad małoazjatyckim wybrzeżem Morza Czarnego. Chcąc rozszerzyć swą władzę w centrum Anatolii, najpierw poślubił siostrę Seleukosa II, Laodikę. Jako posag za nią otrzymał od . . .

Mitrydates III król Pontu w latach ok. 220-185 p.n.e. O jego istnieniu i rządach nie wiadomo nic. Znaczna część badaczy tego okresu sugeruje, iż ktoś taki jak Mitrydates w ogóle mógł nie istnieć, bowiem na okres blisko pół wieku jakiekolwiek informacje o Poncie nikną w mrokach historii. W każdym razie jego następcą został Farnakes I, rzekomy syn Mitrydatesa . . .

Mitrydates rządził królestwem Pontu w latach ok. 155-ok.152 p.n.e. Lata jego rządów wszakże nie są pewne. Mitrydates próbował być aktywnym graczem na scenie politycznej w Azji Mniejszej. Zdołał uzyskać tytuł "przyjaciela i sprzymierzeńca ludu rzymskiego", co sugeruje, że zdawał sobie sprawę z znaczenia potęgi Rzymu w rozgrywkach na arenie międzynarodowej. Mitrydates IV popierał króla pergamońskiego Attalosa II w jego walkach z władcą Bitynii, Prusjaszem II. Zresztą jak wykazały najbliższe wydarzenia, miało okazać się, że władcy Bitynii . . .

Mitrydates V Euergetes rządził królestwem Pontu w latach ok. 150-120 p.n.e. Nie wiadomo kto był jego ojcem, czy był to Farnakes I czy też Mitrydates IV. Mitrydates prowadził stonowaną politykę, opierając swe poczynania na sojuszu z państwem rzymskim, które coraz mocniej ingerowało w sprawy państw Azji Mniejszej. Był świadkiem zajęcia przez Rzymian królestwa pergamońskiego (133 p.n.e.) i upadku Związku Achajskiego (146 p.n.e.). Widział również jak niedawny sojusznik Pontu, królestwo Seleucydów coraz bardziej traci na znaczeniu. Mitrydates . . .