Elia Eudoksja
Elia Eudoksja - (ur. 380 r. n.e., zm. 6 października 404 r. n.e.) Cesarzowa wschodniorzymska mająca wielki wpływ na politykę cesarza Arkadiusza.
Żyła 24 lat
Elia Eudoksja była córką Flawiusza Bauto, Franka na służbie rzymskiej. Wyszła za mąż w 395 roku za wówczas 18-letniego Arkadiusza, cesarza wschodniorzymskiego. Wszystko odbyło się w tajemnicy przed opiekunem Arkadiusza, prefektem pretorianów, Rufusem, mającym inne plany małżeńskie wobec swego władcy. Już jako cesarzowa Eudoksja zyskała znaczne wpływy w państwie, stając w opozycji do stronnictwa germańskiego na dworze w Konstantynopolu. Bardzo mocno ingerowała w sprawy religijne. Otoczyła swą ochroną biskupów, finansowała budowę kościołów i kolekcjonowała relikwie. Ponadto wierzyła w cuda, a jej pobożność była przykładem dla poddanych. Dokładała wszelkich starań, aby wyplenić wszystkie herezje rozprzestrzeniające się na terenie cesarstwa. Eudoksja mieszała się również w sprawy dogmatyczne, przez co popadła w ostry konflikt z Janem I Chryzostomem, biskupem Konstantynopola. Biskup publicznie zaatakował ją i jej dwórki, co spowodowało, że we wrześniu 403 roku cesarzowa kazała wygnać owego niepokornego biskupa. Powodem tego kroku, było rzekome złe prowadzenie się biskupa. Wkrótce Jan Chryzostom powrócił i rozniecił spór z władczynią na nowo, tym bardziej, że w stolicy postawiono jej srebrny posąg. Dostojnik kościelny uznał to za zakłócanie porządku bożego, nazywając Eudoksję biblijną Jeszabel, za to, że bezustannie mieszała się do spraw politycznych, co jego zdaniem nie było dozwolone kobiecie. Rozgniewana cesarzowa wyrzuciła biskupa ze stolicy przy użyciu siły. Jednak jeszcze tego samego roku zmarła podczas porodu swego piątego dziecka. Biskupi chrześcijańscy uznali to karą za niegodne życie cesarzowej.
Brak komentarzy | Dodaj komentarz |