Dwie Faustyny - matka i córka
Matka: Annia Galeria Faustina (Faustyna Starsza) – urodziła się ok. roku 100 n.e. jako córka konsula Marka Aniusa Verusa i Faustyny Rupili. Między 110 i 120 n.e. została żoną Antoninusa Piusa, adopcyjnego syna i cezara (oficjalnego następcy tronu) cesarza Hadriana.
Antoninus Pius i Faustyna mieli czworo własnych dzieci: córkę Faustynę zwaną dla odróżnienia Młodszą i drugą, nieznaną z imienia starszą córkę (być może adoptowaną), która była przodkiem Fabii Orestilli - żony cesarza Gordiana I (panującego od 238 r. Było też dwóch starszych synów, również nieznanych z imienia. Ponadto, na żądanie Hadriana, małżeństwo zaadoptowało Marka Aureliusza (przyszłego męża ich córki Faustyny Młodszej, Faustyna Starsza była jego ciotką) i Lucjusza Werusa, którzy również zostali w przyszłości cesarzami Rzymu.
Gdy po śmierci Hardiana Antoninus Pius dnia 10 lipca 138 r.n.e. został cesarzem, prawie natychmiast przyznał swej żonie tytuł Augusty. Małżeństwo uchodziło powszechnie za szczęśliwe choć współcześni historycy twierdzili, że Faustyna była osobą frywolną i być może nawet niewierną. W każdym bądź razie gdy po dwóch latach panowania Antoninusa Piusa, w 140 r.n.e. zmarła, cesarski mąż natychmiast powołał ją w poczet bogów i w ciągu roku, przy Via Sacra Świątynią Romulusa i Bazyliką Emilia zbudował jej świątynię. Po śmierci cesarza w 161 r.n.e. świątynia została dedykowana Antoninusowi i Faustynie.
Świątynia Antoninusa i Faustyny w Rzymie - fragment rysunku Etienne Du Pérac z połowy XVI wieku. Palazzo Nuovo (Muzeum Kapitolińskie), Rzym.
Świątynia Antoninusa i Faustyny w Rzymie – widok współczesny.
Córka: Annia Galeria Faustina (Faustyna Młodsza), urodziła się w latach od 125 do 130 r.n.e. Jako dziecko była przez swego dziadka, cesarza Hadriana, obiecana przyszłemu cesarzowi Lucjuszowi Werusowi, lecz ojciec wolał wydać ją za mąż za swego następcę.
Pobrali się z Markiem Aureliuszem (wtedy jeszcze tylko cezarem) w 145 r.n.e. W ciągu trzydziestu lat małżeństwa urodziła mu dwanaścioro lub trzynaścioro dzieci, w tym przyszłego cesarza Kommodusa. Cesarz – filozof tak pisał o niej w swych „Medytacjach”:
„Niechaj moja małżonka pozostanie taka jak jest, taka afektowana i taka prosta ...”
Złośliwi współcześni jej historycy opisali ją jako niewierną, zdradzającą męża z marynarzami i gladiatorami. Twierdzono, że Kommodus wykazywał nadmierne zainteresowanie walkami gladiatorów i był okrutnym człowiekiem ponieważ był synem jednego z nich. Twierdzono nawet, że Faustyna miała upodobanie do nacierania się krwią zabitych na arenie gladiatorów i po takiej kosmetyce udawała się do łożnicy Aureliusza.
Z drugiej jednak strony z oddaniem towarzyszyła mężowi we wszystkich wyprawach wojennych. Dzieliła z nim i jego legionistami trudy i niewygody dalekich i długotrwałych wypraw, dlatego była przez żołnierzy nazywana Mater Castrorum (Matka Obozów), co jest uwidocznione na niektórych monetach z jej podobizną.
Zmarła w 175 r.n.e. w Halala w Kapadocji (obecna Turcja) w trakcie kolejnej, czteroletniej wyprawy wojennej na wschodnie i północne krańce Imperium. Oddany jej cesarski małżonek powołał ją w poczet bogów.
Zwróćmy uwagę na misterne fryzury obu pań.
Matka w swe długie i misternie ułożone włosy wpinała z tyłu sznury pereł a u góry upinała z tych sznurów rodzaj korony.
Córka zaś, skromniej, bardziej klasycznie, upinała swe również długie i prawdopodobnie ondulowane przez służbę włosy w kok owinięty sznurem pereł.
Źródła:
- rysunki – Wikipedia,
- zdjęcia monet – z kolekcji autora.
| 3 celne komentarze | Dodaj komentarz |
 Użytkownik | |
Dodano: 2007-03-08 Dziękuję za ten artykuł. Ciekawe jest życie kobiet tamtych czasów. |
 Redaktor | |
Dodano: 2007-04-02 Bardzo proszę. I dziękuję za zainteresowanie. |
|
Użytkownik | |
Dodano: 2008-02-12 Bardzo lekko czyta się tutaj każdy przygotowany artykuł, bardzo dobrze, ze autor tego artykułu podał na jego końcu informacje na temat źródeł, z których korzystał. |
Nasz facebook
Ciekawostka
Heinrich Schliemann
Był poliglotą, znającym 12 języków. Jak sam twierdził najlepszą nauką języka obcego jest głośne w nim mówienie, a z powodu, iż Schliemann lubił uczyć się w nocy musiał dwa razy zmieniać miejsce zamieszkania z powodu niezadowolonych sąsiadów. ?
Postać historyczna
Losowe zdjęcie
