Sertoriusz należał do stronnictwa popularów, czyli był stronnikiem słynnego Gajusza Mariusza, który kilkukrotnie pod rząd - co było niezgodne z rzymskim prawem - zostawał konsulem. Za swoje zasługi - walczył m.in. w wojnie ze sprzymierzeńcami, ów Sertoriusz otrzymał za przyzwoleniem popularów namiestnictwo w Hiszpanii Bliższej. Nim jednak zdążył objąć swe stanowisko, w Rzymie do głosu doszli zwolennicy Sulli, którzy cofnęli Sertoriuszowi nominację. Nie mogąc pogodzić się z tym faktem,  pozbawiony stanowiska wódz  zwerbował mały oddział, . . .

W pierwszej części cyklu artykułów dotyczących próby wytłumaczenia złożoności religijności cesarza Konstantyna Wielkiego, skupiliśmy się na legitymizacji rządów w dobie tetrarchii, a także wpływu prześladowań na kształtującą się doktrynę Kościoła Katolickiego. W kolejnej części cyklu przyjrzymy się w jaki sposób mitranizm przyczynił się do najpierw zaakceptowania, a potem gloryfikowania chrześcijaństwa. Rozeznamy się również w skutkach ustąpienia Dioklecjana z tronu cesarskiego, a także . . .

Każdy władca, choćby najmniejszego państewka, pragnie posiadać swoją gwardię przyboczną, która zapewni mu ochronę przed przeciwnikami politycznymi, osobistymi wrogami, czy gniewem ludu. Nic przeto dziwnego, że przebiegły Oktawian August umacniając swe cesarstwo, doszedł do tego samego wniosku - potrzebuje ochrony. Gwardia przyboczna cesarza, zwana pretorianami, miała również charakter prestiżowy, mający wykazać potęgę władcy. August pomimo ograniczeń jakie nałożył na pretorian, nie był jednak w stanie zapobiec temu, że gwardziści . . .