Okres późnoklasyczny
O ile wiek V p.n.e. nacechowany był jednością, nadaną mu przez Ateny, o tyle IV w. p.n.e., którego zamknięcie stanowiła śmierć Aleksandra Wielkiego, był bardzo niejednolity. Trzy wielkie państwa greckie: Ateny, Sparta i Teby uważały się za dostatecznie silne, aby zabiegać o hegemonię w Helladzie. Były jednak zbyt słabe, aby tę hegemonię utrzymać. Grecją wstrząsnął poważny kryzys. Okazało się, że greckie poleis nie były zdolne do reformowania swoich instytucji, odrodzenia gospodarki czy rozwiązania nabrzmiewających konfliktów społecznych. Między upadkiem Aten po wojnach peloponeskich a zagarnięciem Grecji przez Filipa Macedońskiego, przez 50 lat Ateny, Sparta i Teby usiłują szaleńczo narzucić innym swoją wolę. Nie zawahały się nawet posunąć do zdrady i pertraktować z władcą Persji, byle tylko utrzymać pozory mocarstwowości. W wyniku tych absurdalnych walk rozbita Grecja nie miała szans przeciwstawić się pochodowi macedońskiej falangi.
Ganek kor Erechtejonu, którego belkowanie dźwiga sześć posągów dziewcząt – kariatyd.
7 celnych komentarzy | Dodaj komentarz |
Użytkownik | |
Dodano: 2007-09-30 Ten artykuł móglby stanowić wstęp do czegoś dłuższego. |
Redaktor | |
Dodano: 2008-04-13 Troszku mało, ale mam szczerą nadzieję, że autorka napisze jeszcze więcej (tym bardziej, że czytałam jej inne prace - notabene bardzo dobre!) :) |