Obóz legionów rzymskich

Obóz legionów rzymskich charakteryzował się doskonałym wykonaniem. Budowany był z drewna przez samych legionistów. Rzymianie charakteryzowali się dobrą znajomością rzemiosła budowlanego co widać w ich istniejących dotąd budowlach. Jednak obóz rzymski, tworzony na potrzeby militarne, nie był budowany przez zawodowych inżynierów i budowniczych. Tworzony był przez zwykłych żołnierzy, którzy budowali obóz w każdym miejscu, każdego dnia. Budowa zazwyczaj zaczynała się popołudniem, bowiem dzienny rozkład zajęć armii był ułożony co do godziny. Bardzo wcześnie rano (wraz ze wstaniem słońca) legioniści wyruszali w drogę. Podróż trwała średnio 8 godzin dziennie. Po ciągłym marszu, legioniści zatrzymywali się w miejscu dogodnym do budowy obozu i dzielili się na cztery grupy: przynoszenie drewna i materiału budulcowego ; budowa obozu ; składowanie materiału i zanoszenie go na miejsce budowy ; patrolowanie i ochranianie miejsca prac.

Plan obozu wojskowego legionów rzymskich

W momencie zarządzenia postoju przez dowódcę i rozpoczęcia prac nad obozem, oddziały pomocnicze wysyłane były w celu plądrowanie okolicy (terytorium wroga) lub zdobywania pożywienia, paszy i drewna na ogniska. Legioniści wydobywali narzędzia ze swych niesionych na plecach pakunków i wznosili warowny obóz. Warto zauważyć, że najczęściej wybieranym miejscem na powstawanie obozu były wzniesienia, ze względów obronnych i widokowych. Teren był oczyszczany i wyrównywany. Następnie legioniści wytyczali biegi uliczek i rzędy namiotów obozu według szablonu niezmiennego od wieków. Po kilku miesiącach takiej praktyki legioniści mogli już rozbijać obóz z zamkniętymi oczami. Gdy legioniści okopywali teren, na straży stały kohorty z każdego legionu po jednej. Z wydobytej w ten sposób ziemi budowano wał przy fosie. Wał zazwyczaj mierzył, jak opisuje Polibiusz, 4 metry wysokości, rów tyle samo głębokości i głębokości 1 metr. Juliusz Cezar miał podobno upodobanie do wałów o szerokości przekraczającej 6 metrów. Ścięte drzewa wykorzystywano na bramy i wieże strażnicze, które po skonstruowaniu na miejscu ustawiano na każdym z czterech wałów (wszystkie miały następnego dnia spłonąć, gdy armia wyruszy w drogę). Siły strzelnicze rozmieszczone były wzdłuż przedpiersia. Przestrzeń 60 metrów pomiędzy wałami obronnymi, a pierwszymi rzędami namiotów wypełniona była przez bydło, łupy i jeńców. Jak pisze Polibiusz umieszczani tu byli, po to by w razie ataku wroga nie można było dosięgnąć ich ognistymi strzałami. Wraz z budową umocnień i barier obronnych, równocześnie wznoszono główną kwaterę dowódcy armii a potem kwatery jego zastępców, z szefem sztabu włącznie. Następnie powstawały namioty trybunów i centurionów, z których każdy miał własny namiot. W kolejności kolejne były warsztaty naprawcze, grodzono teren kwatermistrza i wytyczano obozowy targ. Na końcu legioniści wznosili swoje dziesięcioosobowe namioty, wykonane pierwotnie ze skóry, lecz już w I w.n.e. powszechnie szyte z płótna. Każda kohorta miała swoją własną ulicę. W trakcie tych wszystkich prac legioniście wolno było odstawić tarczę i oszczep a także zdjąć pakunek z pleców i hełm, poza tym jednak musiał mieć na sobie skórzaną kurtkę z naszytymi płytami zbroi, miecz i sztylet, by bez chwili zwłoki mógł rzucić się do walki. Zauważenie braku któregokolwiek z tych elementów uzbrojenia groziło karą śmierci. Gdy obóz był już gotowy, określona liczba strażników udawała się na z góry wyznaczone stanowiska, na trzygodzinne warty. Stanowiska wartownicze w nocy patrolowane były przez czteroosobowe grupy konnych, które składały raport, jeśli kogoś nie było lub zasnął - a oba te wykroczenia groziły egzekucją.

AE3 Konstantyna II z lat 330-335 n.e., mennica Antiochia. Av: CONSTANTINVS IVN NOB C, głowa w wieńcu laurowym na prawo ; Rev: GLORIA EXERCITVS, dwóch legionistów z dwoma sztandarami legionowymi, napis SMANS na dole. RIC VII 87.

AE3 Konstantyna II z lat 326-327 n.e., mennica Antiochia. Av: CONSTANTINVS IVN NOB C, głowa w wieńcu laurowym na lewo ; Rev: PROVIDENTIAE CAESS, brama obozu wojskowego z dwoma wieżami, gwiazda u góry, napis SMANTS na dole. RIC VII 72.

Przeczytaj również...

Wyraź swoje zdanie :

Komentujesz jako użytkownik niezarejestrowany - gość. Z tego powodu, zanim komentarz pojawi się na stronie będzie musiał zostać zaakceptowany przez naszą redakcję. Aby Twój komentarz został od razu opublikowany na naszych łamach zachęcamy do darmowej rejestracji!

Nick* :

Email* :

Dodaj komentarz

Redaktor	Piotr Radziejewski
	Dodano: 2006-11-28 Podana tu funkcja intervallum (wolnej przestrzeni między wałami a pierwszą linią namiotów) jest błędna. Nie umieszczano tam jeńców i bydła po to, by uchronić ich przed strzałami wroga. Wręcz przeciwnie - w razie ataku pociski miały spadać na nich, a nie na namioty legionistów. Edytuj

Użytkownik	gustavus
	Dodano: 2006-11-30 To by znaczyło, że rzymianie lokując całą trzodę oraz niewolników w intervallum godzili się na stratę zaopatrzenia i dotychczasowych zdobyczy? Po za tym jak taka "żywa" zapora miała chronić namioty legionistów przed strzałami, bo przecież wątpliwe jest aby w starożytności bydło miało więcej niż 2 m, odpowiedz pontifex. Edytuj

Redaktor

Piotr Radziejewski

Dodano: 2006-11-30 Intervallum miało 60 m szerokości i już dlatego stanowiło ochronę dla legionistów (pociski wystrzelone ponad wałami rzadko dolatywały tak daleko). Jeńców, łupy i resztę kramu umieszczano tam, bo gdzie indziej po prostu nie było miejsca. Co do jeńców - mogli tam być, ale nie musieli, zależy, czy armia akurat ich ze sobą prowadziła. Rzymianom specjalnie na nich zależało - są przypadki stosowania ich jako żywych tarcz. O rozmaiarach starożytnego bydła nie będę się wypowiadać - nie jestem specjalistą w tej dzeidzinie :) Edytuj

Użytkownik

Dariusz Zabiegło

Dodano: 2007-02-21 ponifax żle zrozumiałes tekst bo pisze tam cyt "Przestrzeń 60 metrów pomiędzy wałami obronnymi, a pierwszymi rzędami namiotów wypełniona była przez bydło, łupy i jeńców. Jak pisze Polibiusz umieszczani tu byli, po to by w razie ataku wroga nie można było dosięgnąć ich ognistymi strzałami." Światczy to o tym że to w tej przestrzeni między namiotami a wałami byli umieszczani jeńcy i bydło a nie jak ty sądzisz legioniści. Edytuj

Redaktor	Piotr Radziejewski
	Dodano: 2007-02-21 Wiem, że znajdowali się tam jeńcy itp. Chyba źle zrozumiałeś to, co napisałem. Chodziło mi o to, że funkcja intervallum podana przez Polibiusza jest bardzo wątpliwa i uważa się, że było wręcz odwrotnie - jeńcy nie mieli być chronieni, ale stanowić "żywe tarcze". Edytuj

Użytkownik	Tezeusz
	Dodano: 2007-10-25 I jak oni wytrzymywali budowanie obozu w pełnym uzbrojeniu? Chyba należałoby im współczuć. Edytuj

Użytkownik	hoffi13
	Dodano: 2008-01-31 heh nie dość że w uzbrojeniu to pewnie jeszcze pogoda musiała dawać się we znaki. Ale po takim marszu i budowie obozu żołnierz nie myślał pewnie o żadnych głupotach tylko o tym żeby się przespać. Edytuj

Gość	gość
	Dodano: 2010-02-20 A jaki był schemat Legionu Rzymskiego? Edytuj

Gość	bocian
	Dodano: 2010-03-07 pozdrawiam jedno zastrzeżenie namioty byly 8 osobowe tzw contubelarium ( o ile pamietam dobrze lekcje łaciny z liceum ) Edytuj

Gość	Były
	Dodano: 2010-03-23 Darujcie panowie ale wznoszenie tego w ciągu jednego dnia wydaje się raczej dość problematyczne... Edytuj

Gość	Catholicus
	Dodano: 2010-07-06 Tak to prawda,ale robiono to tylko na terenie wroga lub pograniczu. Edytuj