Mity greckie w literaturze i sztuce
Następny mit Demeter i Kora jest przykładem wielkości uczucia matki do dziecka. Demeter za wszelką cenę chce odzyskać córkę porwaną przez Hadesa. Sprawia, że ziemia przestaje przynosić plony. Zaniepokojony Zeus oddaje Korę matce. Jednak Persefona jest na zawsze związana z królestwem zmarłych. By pogodzić rolę żony i córki Kora pół roku przebywa u boku męża a drugie pół przy matce. Historia motywu porwania Persefony, to dzieje ścierania się dwóch tendencji – dążenia do poznawania prawdy poprzez mit lub wykorzystywaniu mitu jako części innego opowiadania. Ten mit jest pięknym przykładem miłosci rodzicielskiej oraz poświęcenia jakie podejmuje matka by odnaleźć zagubioną córkę. Porwanie Persefony i jej wędrówka miedzy państwem Hadesa, a pałacem matki symbolizuje nieustanną zmianę pór roku. O ile w literaturze motyw ten jest ciężko znaleźć, to w malarstwie jest wykorzystywany dość często. Zadaniem tego mitu jest ukazanie wartości miłości i poświęcenia, ale rówież przestrzeganie przed zbytnim zaufaniem do świata.
Hermes przyprowadza Korę (Persefonę) do matki (Demeter)
Opowieść o Narcyzie ukazuje wadę ludzkiej natury, jaką jest egoizm. Młody Narcyz odrzucając zaloty nimf, naraził się na ich gniew. Urażone boginki sprawiły, że chłopak, pochylając się nad źródłem, zakochał się sam w sobie. Przez tę miłość nie możliwą do spełnienia zmarł. Jest to opowieść o uwielbieniu samego siebie i odwróceniu się od świata. Uczucie jakie przeżywa Narcyz jest niemożliwe do zaspokojenia. Najważniejszym przesłaniem tego mitu jest motyw iluzji, złudzenia i pomyłki. Mit ten uzyskał szczególne znaczenie: nieszczęśliwy młodzieniec stał się wyrazicielem daremnego i złudnego pragnienia, aby uchwycić zawarte w kształcie cielesnym piękno.
Narcyz zapatrzony w swoje odbicie w źródle, obok niego nimfa Echo przygląda się smutnie młodzieńcowi
Kolejna historia – dzieje Edypa ukazuje ironiczną drwinę z prób uniknięcia swojego losu. Według przepowiedni Edyp zabije swojego ojca i ożeni się z własną matką. Mimo próby oszukania przeznaczenia proroctwo wypełnia się co do joty. Tragizm tej postaci jest tym szczególniejszy, gdyż Edyp popełnił swe czyny nieświadomie. Motyw zbrodniarza prześladowanego przez los, którego nie może odwrócić jest bardzo powszechny w literaturze. Ma on za zadanie ukazać bezsilność ludzką i niemożność zapanowania nad fatum. Nie dosyć, że winowajca zostaje surowo ukarany, to jeszcze na domiar złego ściąga nieszczęście na swoją rodzinę. Ponadczasowe przesłanie płynące z tego mitu może być tylko jedno: przed swoim losem nie można ucieć, a próba oszukania przeznaczenia zawsze kończy się tragicznie.
Edyp i Sfinks
Natomiast historia Odyseusza – przebiegłego króla Itaki, który prze dwadzieścia lat był poza rodzinnym domem ukazuje pragnienie poznawania świata, nieustannej wędrówki, ale również niedolę człowieka oddzielonego od rodziny.
Syreny wabią związanego Odyseusza swoim pięknym śpiewem
23 celnych komentarzy | Dodaj komentarz |
Użytkownik | |
Dodano: 2007-11-19 Wiele ciekawych uwag i wtrąceń. Bardzo mi sie podoba. Obszerna i wyczerpująca praca. |
Użytkownik | |
Dodano: 2007-11-24 praca świetna:) szykuje sie jakis artykuł o jakies wojnie albo armii? |
Redaktor | |
Dodano: 2007-11-24 Co do "militarnych" artykułów to szykują się dwa mojego autorstwa - o bitwach pod Bibrakte i Rafią. :) |
Strona nie została odnaleziona!
Niestety szukana przez Ciebie strona nie została odnaleziona, czyli wystąpił znienawidzony przez wszystkich błąd 404. Istnieją dwa wytłumaczenia; możliwe, iż szukana strona została usunięta lub przesunięta, albo po prostu źle wpisałeś/aś adres URL. Ale niestety istnieje też ryzyko, iż to my coś 'sknociliśmy' (oby nie!) w kodzie strony i zakradł się tzw. "bug", czyli po polsku robal. Koniecznie daj nam o tym znać; skopiuj link z paska przeglądarki i wyślij go na adres: naczelny[malpa]histurion.pl Wspólnie oczyśćmy histuriona ze wszelkich błędów/robaków!