Starożytne olimpiady
Pale – zapasy. Mężczyźni startowali w tej konkurencji od 18. olimpiady (708 r. p.n.e.), a chłopcy od 37. (632 r. p.n.e.). Zawodnicy byli losowo dobierani w pary. Stawali do walki z ciałem nasmarowanym oliwą i posypanym piaskiem. Walczyli na stojąco, starając się odpowiednio chwycić przeciwnika za ręce lub ramiona i przewrócić go. Dotknięcie ziemi rękami lub kolanami było już uznawane za powalenie. Jeśli obaj zawodnicy padli jednocześnie, nie przyznawano punktu nikomu. Zwyciężał ten, kto pierwszy trzy razy powalił konkurenta. Współczesne zapasy w stylu klasycznym są wzorowane na antycznych.
Zapaśnik przerzucający przeciwnika przez ramię; po lewej sędzia obserwujący walkę
Pygme – pięściarstwo. Konkurencję tą wprowadzono na 23. olimpiadzie (688 r. p.n.e.), chłopcy uczestniczyli w niej od 60. (540 r. p.n.e.). Zawodników łączono w pary losowo, bez podziału na wagi. Zamiast rękawic starożytni pięściarze używali długich rzemieni, którymi owijali dłonie (oprócz palców) i przedramiona. Ciosy wymierzano przede wszystkim w głowę przeciwnika. Pojedynek toczył się bez podziału na rundy, tak długo, aż któryś z zawodników poddał się lub nie był w stanie dalej walczyć. Nie liczono punktów za trafienia, liczył się tylko, jak powiedzielibyśmy dziś, nokaut, więc pięściarze wychodzili z pojedynków mocno poturbowani, a zdarzały się też wypadki śmiertelne (zabicie przeciwnika nie było karane, chyba, że było skutkiem zadania niedozwolonego ciosu – wtedy kończyło się wykluczeniem z igrzysk).
Pojedynek pięściarski – powalony zawodnik po prawej podnosi rękę z wyciągniętym palcem wskazującym, co jest znakiem kapitulacji; na rękach atletów widoczne są rzemienie
Pankration – walka wręcz, w której dozwolone było prawie wszystko. Ta niezwykle brutalna dyscyplina pojawiła się po raz pierwszy na 33. olimpiadzie (648 r. p.n.e.), a dla chłopców dopiero na 145. (200 r. p.n.e.). Pankration był konkurencją dla najtwardszych. Walczono gołymi rękami, bez osłon z rzemieni. Atakować można było właściwie w dowolny sposób – dopuszczalne były zapaśnicze chwyty, ciosy pięściami, kopnięcia, także uderzenia głową, łokciem czy kolanem, a nawet duszenie. Reguły pozwalały też wymierzać ciosy w każdą część ciała przeciwnika. Zabronione było jedynie gryzienie i wyłupywanie oczu. Pojedynek toczył się bez przerw, dopóki jeden z przeciwników nie skapitulował lub nie był kompletnie niezdolny do dalszej walki. Przypadki śmierci zawodników były tu jeszcze częstsze niż w pięściarstwie.
Pentatlon – pięciobój. Po raz pierwszy odbył się na 18. olimpiadzie (708 r. p.n.e.). Składał się z 5 konkurencji: halma (skok w dal), dromos (bieg krótki), dyskobolia (rzut dyskiem), akontisma (rzut oszczepem) oraz pale (zapasy). Trzy z nich – skok w dal, rzut dyskiem i oszczepem – istniały tylko jako część pentatlonu, pozostałe dwie były też oddzielnymi konkurencjami, które opisałem już wcześniej. Skok wykonywano z rozbiegu, ale nie wiadomo, czy był to skok pojedynczy, czy raczej trójskok. Zawodnicy trzymali w rękach haltery, czyli ważące 2 – 4 kg ciężarki. Wykonywany nimi zamach ułatwiał odbicie. Dyski, którymi rzucano na olimpiadach, miewały różne średnice i ciężary. Największe ważył prawie 5 kg. Oszczep miał długość ok. 170 cm i był zaopatrzony w pętlę, w którą wkładano palce, aby uzyskać lepszy wyrzut. Zwycięzcą olimpijskiego pięcioboju zostawał ten, kto wygrał co najmniej trzy konkurencje, w tym w zapasy.
Zawodnicy startujący w pentatlonie, trzymający potrzebny w poszczególnych konkurencjach sprzęt – kolejno od lewej: ciężarki do skoku, oszczep, dysk i jeszcze jeden oszczep
Tetrippon – wyścigi czterokonnych rydwanów. Pierwsza z licznych konkurencji hippicznych, jakie z czasem pojawiły się na olimpiadach. Wprowadzono ją na 25. igrzyskach (680 r. p.n.e.). Rydwany były dwukołowe, a konie bez podków zaprzęgano jeden obok drugiego. Wyścigi odbywały się na specjalnym hipodromie. Dystans wynosił 12 okrążeń, czyli ok. 9240 m (jedno okrążenie – ok. 770 m). Co ciekawe, nagrodę za zwycięstwo otrzymywał nie woźnica, ale właściciel koni (podobnie było w pozostałych zawodach hippicznych). Był to więc sport dla bogaczy, którzy mogli pozwolić sobie na kosztowną hodowlę wyścigowych koni
Czterokonny rydwan zbliżający się do widocznej po prawej kolumny, wokół której zakręcano; woźnica jest ubrany – w konkurencjach hippicznych zawodnicy nie musieli występować nago
| 21 celnych komentarzy | Dodaj komentarz |
 Użytkownik | |
Dodano: 2007-10-24 podziękowania dla Pontifex bardzo przydało mi się na historii [6] |
 Redaktor | |
Dodano: 2007-10-24 Miło mi :) Cieszę się, że moja praca Ci pomogła. |
 Redaktor | |
Dodano: 2008-03-29 Bradzo interesujący i obszerny artykuł. Wiele ciekawych uwag. Praca jest napisana świetnie, bardzo dobrze sie ją czyta. Pogratulować autorowi! Oby dużo więcej takich tekstów wychodziło spod jego pióra! Życzę powodzenia przy następnych pracach. :) |
|
Użytkownik | |
Dodano: 2008-04-20 Czemu zawsze igrzyska w Delfach, Nemei i Istmii są pomijane? |
 Gość | |
Dodano: 2009-11-05 W rzeczy samej praca zawiera wiele informacji głęboko wyszperanych i ujętych w sposób zwiężły, a jednocześnie jasny i ciekawy. Pozostaje tylko jedna otwarta kwestia: któż był on Pelops, wspomniany jako odbiorca ofiar dnia drugiego? Z wyrazami szczerego szcunku dla naukowego zacięcia autora, Achelobarbus spod śląskiego Olimpu. |
Gość | |
Dodano: 2009-12-15 hmm.. co by tu dodać ...raczej nic śietna praca ale takie pytanko są jacyś znani sportowcy starożytni ----- |
|
Redaktor | |
Dodano: 2009-12-16 Jedni ze znanych sportowców starożytnych: Kyniska, Nikokles z Tarentu, Koroibus z Elis, Pizydorus, Leonidas z Rodos, Herodos z Megary, Milon z Krotony, Filip II Macedoński. |
Gość | |
Dodano: 2010-03-10 Naprawdę świetne opracowanie - może trzeba wydać to w formie książkowej?Skorzytałam na lekcję polskiego dla dzieci w klasie V aby przybliżyć im dawną olimpiadę. Nie omieszkam podać adresu strony.Brawo! |
|
Użytkownik | |
Dodano: 2010-04-06 A skąd masz te reprodukcje greckich waz i kto je stworzyl bo przydaloby mi sie to na prezentacje maturalna:)????? |
Gość | |
Dodano: 2010-04-07 Piszę prace na temat sportu w starozytnym rzymie. Może mogłbyś mi polecić książki, które były by pomocne, oczywiście skorzystam też z twojego artykułu:p |
Gość | |
Dodano: 2011-01-13 w tresci zadania mialam wypisz różnice miedzy stadionami w starożytności a współcześnie POMÓŻCIE |
Gość | |
Dodano: 2011-08-20 Józef Flawiusz podaje,że Hirkan objął panowanie w trzecim roku sto siedemdziesiątej siódmej olimpiady. Który to jest rok? |
Gość | |
Dodano: 2011-10-17 czy jest możliwość podania literatury? |
Gość | |
Dodano: 2011-11-29 Cześć mam nadzieję, że mi pomożesz, bo muszę odrobić lekcje; jaka była ostatnia data igrzysk w starożytności? |
Gość | |
Dodano: 2011-12-05 Dziękuję za świetne opracowanie! |
Gość | |
Dodano: 2012-01-17 Praca bardzo ładnie napisana i obszerna bardzo mi pomogła:) |
Gość | |
Dodano: 2012-03-14 Bardzo ciekawy artykuł i świetnie się go czyta. Trochę pościągane, ale niezłe, niezłe gratuluję pisarzowi. |
Gość | |
Dodano: 2012-04-14 Bardzo ciekawy artykuł i świetnie się go czyta. Trochę pościągane, ale niezłe, niezłe gratuluję pisarzowi. |
Gość | |
Dodano: 2012-10-17 Dzięki, przeczytałam, skorzystałam - lekkie pióro to dar, warto go rozwijać, szczególnie jeśli towarzyszy temu jakaś pasja....a tu się ją czuje. Powodzenia w dalszym odkrywaniu dziejów świata. H. |
Gość | |
Dodano: 2012-11-20 Bardzo dobra praca. Naprawdę dużo mi pomogła, ponieważ w internecie jest wiele sprzecznych informacji, a znalezienie wiarygodnego źródła jest bardzo trudne i zabiera wiele czasu. Uważam że to rzeczywiście dobra praca. Wszystkie informacje w jednym miejscu i zwięzłej treści. Dziękuje, gratuluję i pozdrawiam. |
Gość | |
Dodano: 2012-11-23 Wielkie dzięki, twój artykuł bardzo mi pomógł, mój referat jest teraz ciekawszy. Pozdrawiam. :) |
Nasz facebook
Ciekawostka
Postać historyczna
Podpowiedź: jeden z największych rzymskich mówców oraz słynny polityk, znany ze stłumienia spisku Katyliny.
Czytaj biografię
Losowe zdjęcie
